10 de enero de 2010

¡Bienvenido a la tertulia, Felipe!

Hola, Felipe,

gracias por tu interés y por ofrecerme también a mí la oportunidad de unirme a tu blog poético. Espero compartir contigo inquietudes, intereses y palabras. De hecho, ya hemos empezado a compartir.
Un abrazo.

JOSEP Mª JAUMÀ, NADAL 2009

Mi colega y amigo, Josep Mª Jaumà, profesor e investigador de literatura anglosajona, escritor y traductor literario del inglés, me ha mandado esta poesía suya por Navidad, poesía que deseo compartir con tod@s vosotr@s, amantes de las letras. (Abajo la traducción al español -mía- y al inglés, del autor, Josep Mª Jaumà)


NADAL 2009

(Als meus nebots més petits: Nolasc, Guim, Maia, Yvet, Liset i el que encara ha de néixer, fill de l'Anna i el Lluís)

En cada criatura, Déu fet nen;
una espurna que pot encendre el món.
Però no patiu: ja ens encarregarem
amb el nostre sistema delinqüent
i la mesquinesa, aquesta bona amiga
que tant ens ha ajudat a prosperar,
que no ens pugui passar res de dolent.

¿Que hi ha qui neix a un corral d'animals
o ha de malviure en un abocador?
¿Que n'hi ha que moren abans dels cinc anys
o als qui la fam empeny a esnifar cola?
¿O que es guanyen la vida assassinant
al bàndol guerriller, o al militar?
¿O els qui projecten de fugir en pastera
cap a mons somniats i enganyadors?
¿O qui ha perdut els peus, les mans, les cames
passejant per un prat cobert de flors?

No sé què dir-vos; però sí diré
que cada un d'ells, igual que els meus nebots,
porten a dins Déu mateix encarnat,
però que -romans i jueus, com ho som tots-
si Llei, País o gent així ho reclamen,
els deixarem d'herència un enderroc.

En lloc de corre'ls a abraçar
cada dia, un per un, perquè ens ensenyin
a transformar aquest món nostre, aquest nyap,
en un semblant al seu, tan innocent,
tan transparent com matí de Nadal.

(Josep Mª Jaumà, Nadal 2009)


NAVIDAD 2009 (traducción de Anna Rossell)

(A mis sobrinos más pequeños: Nolasc, Guim, Maia, Yvet, Liset y el que no ha nacido aún, hijo de Anna y Lluís)

En cada criatura, el niño Dios;
una chispa para encender el mundo.
Pero no os inquietéis: ya nos encargaremos
con nuestro sistema delincuente
y la mezquindad, esta buena amiga
que tanto nos ha ayudado a prosperar,
de preservarnos de cualquier desastre.

¿Que hay quien nace en un corral de animales
o ha de malvivir en un vertedero?
¿Que hay quien muere antes de los cinco años
o a quien el hambre empuja a esnifar cola?
¿O quien se gana la vida asesinando
en el bando guerrillero o militar?
¿O quien proyecta huir en patera
hacia mundos de sueño, embaucadores?
¿O quien ha perdido los pies, manos o piernas
paseando por praderas de mil flores?

No sé qué deciros; pero sí diré
que cada uno de ellos, igual que mis sobrinos,
lleva dentro, encarnado, al mismo Dios,
y que -romanos y judíos, como somos-
si Ley, País o gente así lo exigen,
les dejaremos en herencia una devastación.

En vez de correr a abrazarles
cada día, uno a uno, para que nos enseñen
a transformar este mundo nuestro, este desastre,
en uno parecido al suyo, tan inocente,
como la mañana de Navidad, tan transparente.

(Josep Mª Jaumà, Navidad, 2010)


CHRYSTMAS 2009 (traducción de Josep Mª Jaumà)

(To my littlest nephews: Nolasc, Guim, Maia, Yvet, Liset, and the baby not yet born, child of Anna and Lluís)

Whith every child Gold becomes a babe;
A sparkle that could kinle the whole world.
But do not worry: we will find the way
With the help of our criminal economy
And our stingy style of doing things
(Which has allowed us all to thrive so much)
That nothing too unpleasant comes to pass.

Is someone born inside an animal shed
Or bound to live beside a rubbish dump?
Do children die before five years old
Or hunger pushes them to sniff out glue?
Do some survive by victimising others
Whether in the guerrilla or regular army?
Or do they plan to escape away by boat
Towards new dreamed of and deceptive lands?
Or have some people lost their feet, their hands or legs,
While walking on a meadow strewn with flowers?

What can we say? I just want to say
That in the heart of every one of these
-And in my nephews, too- is god embodied;
And that -Romans and Jews as we all are-
If Law and Land and people so require
A heap of rubble will be their only heritage.

Wen we should run and embrace them all
One by one, day by day, begging from them
To teach us how to change this botched world
Into one like theirs, so innocent
As a Christmas morning, so transparent.

(Josep Mª Jaumà, Christmas 2009)